Re: กระทู้ฉายเกม Silent Hill 2 (Part 2)

[Murphy]

เด็ก – “ทำไมนายไม่บอกตำรวจไปหล่ะ”
เอ็ดดี้ – “ไม่อ่ะ ฉันวิ่งหนีมา วิ่งเพราะความกลัว”
เด็ก – “ นายบอกว่านายทำสิ่งเลวๆ บางอย่างลงไป แต่แล้วทำไมดูเหมือนไม่ได้มีความรู้สึกเสียอกเสียใจเลยหล่ะ ”
เอ็ด ดี้ – “ รู้ไหมหล่ะไอ่พวกตำรวจไม่ยอมฟังหรอก ไม่เคยมีไอ่หน้าไหนให้อภัยฉันเลย ว่าแต่ว่าเธอหาผู้หญิงคนนั้นเจอรึยังหล่ะ คนที่ชื่อกานดาวสีหน่ะ”

[Murphy]

ฐิติบังเอิญได้ยินในสิ่งที่ ไอ่สองคนนั่นมันคุยกัน

[Murphy]

ฐิติเข้าไปทักเอ็ดดี้ “ พี่เองที่เราเจอกันในอพาทเมนท์คุณป้าหน่ะ”
เอ็ดดี้ – “ ผมจำได้พี่ แต่....”
ฐิติ– “ นี่น้องอยู่คนเดียวเหรอ” ติหลอกถามเอ็ดดี้
เอ็ดดี้ – “ เอิ่ม...ไม่หรอก”

[Murphy]

อีเด็กมันกำลังหนีไปอีกแล้ว “ บัพบาย” อีเด็กกล่าวอำลาแบบยียวนอีกแล้ว พลางส่ายก้นไปมา น่าถีบเป็นเยี่ยงนัก

[Murphy]

ฐิติ– “เฮ้ยเอ็ด ตามเด็กคนนั้นไปสิ”
เอ็ดดี้ – “ หา...ลอร่าเหรอ ” ดูมัน ... แม่ม!!!ไม่ได้เป็นทุกข์เป็นร้อนเลย แสรด
ฐิติ– “ เด็กนั่นชื่อลอร่าเหรอ”
เอ็ด ดี้ – “ ก็มันบอกว่าอยู่คนเดียวได้ สบายบื๋อสะดือโบ๋ อยู่แล้วนี่พี่ มันบอกว่าไอ่อ้วนอย่างผมมีแต่ไปเป็นตัวถ่วงความเจริญมัน” ไอ่ห่านี่เห็นแก่ตัวมาก ติคิดในใจ

[Murphy]

ฐิติ– “ เฮ้ย นั่นเด็กผู้หญิงตัวคนเดียว แล้วเมืองห่านี่ก็เต็มไปด้วยปีศาจ เมิงยังนั่งแดกพิซซ่าสบายใจเฉิบแบบนี้ได้อยู่เหรอ”
ฐิติ– “ แล้วแต่เมิงละกัน” ฐิติฉุนเฉียวในท่าที เมินเฉย ของไอ่เอ็ดดี้มาก

[Murphy]

กานดา มณี ท่าทางเหนื่อยหอบแดกเหมือนวิ่งผลัดสี่คูณสี่ร้อยเมตร “ ฉันเห็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ วิ่งออกมา แต่เธอเร็วกว่าฉันมาก ฉันตามไปไม่ทัน เราตามเธอไปดีกว่านะ แฮก แฮก ”

[Murphy]

เด็กคนนั้นนั่นลอดช่องไปทางนี้แน่ๆ ลอดช่องสิงคโปร์ รึป่าว

[Murphy]

เข้าประตูนี้จะทะลุจนตามเธอไปได้ แต่ประตูล็อคอ่ะ ทำไงดี

[Murphy]

กานดามณี มีกุญแจเปิดที่ซ่อนอยู่ตามต้นขา ตามร่องนม และเปิดประตูด้วยท่าทีเย้ายวนสุดขีด มันน่าจับมาทำเมียยิ่งนัก

[Murphy]

[Murphy]

[Murphy]

[Murphy]

นี่มันในบาร์นี่นา หรือว่านังณีมันเคยทำงานที่นี่มาก่อน ถึงได้มีกุญแจเปิดที่นี่ มิน่าถึงได้กระแดะขนาดนี้

[Murphy]

[Murphy]

[Murphy]

ออกมาที่ถนนใหญ่ เฮ้ยนี่นมันลอร่านี่นา

[Murphy]

อีห่านจิก เมิงวิ่งเข้าโรง’บาลทำไม๊!!! แม่เมิงป่วยเหรอออ

[Murphy]

บรรยากาศห้องเอกสารในโรงพยาบาลร้าง ห้องนี้ดูดีสุดแล้วนะ จะบอกให้

[Murphy]

มี เอกสารเขียนไว้อยู่ เขียนถึงผู้ป่วยที่มีอาการทางจิตที่ชื่อโจเซฟ ว่าแยกแยะโลกความเป็นจริงกับจินตนาการไม่ออก (คือ ถ้าแยกไม่ออกเมิงก็ไม่ต้องแยกก็ได้)

[Murphy]

ข้อความ มีอยู่ว่า --ฉันได้รับกุญแจจากโจเซฟ บางทีอาจจะเป็นกุญแจไขกล่องนั่นก็ได้-- แล้วเราก็ได้กุญแจมา เป็นกุญแจเปิดกล่องของไอ่โจเซฟ

[Murphy]

บรรยากาศ รพ.นี่หลอนสุดๆ

[Murphy]

เอาละ ไง เจอเพื่อนใหม่อย่างนางพยาบาลสุด Sexy ของเราก่อนเป็นไง มาเป็นดูโอ้ด้วย ( คือถ้าเล่นเกมนี้จริงๆ แนะนำไม่ต้องเปิดไฟฉายนะคะ มันจะตามแสงมาเลยทันที )

[Murphy]

[Murphy]

ดูมันตายถ่างขา ไม่สมเป็นกุลสตรีเลย น่าจะเรียกไอ่พีระมิดหื่น มาข่มขืนซะให้เหี้ยน นี่มันฮาเล็มชัดๆ